بحران افزایش آلودگی محیط زیست در سال 1965 هشداری برای مردم جهان بود، این امر سبب تشکیل گروه‌های طرفدار محیط زیست در جهان شد. به دنبال این بحران مفهوم ساختمان های پایدار و حفظ محیط زیست در جهان مطرح گردید.

اصطلاح پایداری (sustainable) برای نخستین بار در سال 1986 توسط کمیته جهانی گسترش محیط زیست تحت عنوان «تامین نیازهای عصر حاضر بدون به مخاطره انداختن منابع برای تامین نیاز نسل‌های آینده» مطرح شد. توسعه پایدار این روزها بر ساختمان های بلند مرتبه تاکید دارد همچنین علاوه بر سیاست و فرهنگ، بر رونق اقتصاد، تجارت و صنعت تاکید می ورزد و از همزیستی با طبیعت در مفهوم پایداری ساخت و ساز استفاده می کند.

توسعه پایدار در سه حیطه دارای مضامین عمیقی است:

  1. پایداری محیطی
  2. پایداری اقتصادی
  3. پایداری اجتماعی

مهمترین شاخصه های اثر گذار انرژی روی محیط زیست عبارتند از:

          مصرف حاملهاي انرژي

          مصرف منابع طبيعي

          افزايش دماي زمين

          توليد آلاينده ها

          دسته بندي آلاينده ها:

    – آلاينده های اصلی عبارتند از:

             گازهای آلاینده 

             خاكستر

               پرتوهاي مضر

               صدا

               مواد جامد معلق

             ميدانهاي الكترومغناطيسي